Dit wordt onze nieuwe school
Van buiten lijkt onze nieuwe school wel een bosvilla, verscholen in het groen. Het is met opzet zo ontworpen. Want zo past het mooi bij de omgeving. Wat we bouwen, sluit ook naadloos aan bij onze leerlingen. Er komen professionele en transparante praktijklokalen, overzichtelijke routes, theorielokalen met daglicht van twee kanten én: groen rondom. Dat is niet alleen lekker rustig, maar vormt ook een mooie leerplek voor elke leerling.
Op deze pagina zie je wat we van plan zijn, welke duurzame keuzes we maken en waar we nu staan.
Voor onze leerlingen
Klik op de blauwe cirkels en je ziet waarom dit gebouw ons als gegoten zit.

Daglicht overal
Op de tweede verdieping krijgen onze leerlingen theorievakken. Zo worden ze niet snel afgeleid en kijken ze mooi uit op de boomkruinen. Dankzij de hoge ramen valt het daglicht van twee kanten binnen.
Zomereik
We kappen zo min mogelijk. De oude zomereik krijgt juist een podium, midden op het voorplein.
De oude school van Jan Wolkers
We restaureren het historische pand en brengen de tegeltableaus weer tot leven.
Brasserie
De school is omringd door een mooi park van Zuid-Hollands Landschap. We zijn blij met deze buur. Geniet mee van ons uitzicht, in de brasserie die straks gerund wordt door onze leerlingen.
Ingang en patio
Ons hoofdplein wordt beschut door de gebouwen, en krijgt een overdekte galerij rondom. Dat levert prettige schaduw, maar biedt ook een zachte overgangszone. Van buiten naar binnen en andersom. En dat is weer heel fijn, als je autisme hebt.
Bosvilla
De buitenkant is ontworpen als een bosvilla. Daardoor past het naadloos in de omgeving en gaat het mooi samen met de oude school.
Ventilatie is een makkie
De dubbelhoge ruimtes met dakramen profiteren slim van luchtcirculatiestromen: je doet het raam open, de warmte verdwijnt en de frisse lucht stroomt je tegemoet. Fijn dat dat kan, in zo’n nieuw gebouw.
Kampioen uitstootvermindering
We stoten veel minder stikstof en CO2 uit omdat we goede, bestaande lokalen houden zoals ze zijn en materialen hergebruiken. En ook, als we zoveel mogelijk bouwen met hout.
Zelfs de wanden worden slim
In de wanden is akoestiek en isolatie al meegenomen. Dat scheelt. Kostbare arbeid bijvoorbeeld, maar ook ongewenste uitstoot en materiaal. Tel daar de warme uitstraling van het hout bij op en we bouwen het comfort dat fantastisch is voor deze leerlingen.
Krimpende bouwtijd
Als je alles met hout bouwt, ben je driedubbel duurzaam bezig, lijkt het wel. Kijk maar: dankzij kant-en-klare delen heb je op de bouwplaats minder tijd nodig voor het in elkaar zetten. Je hebt minder zware wagens of hijskranen nodig - hout is tenslotte licht. Het werken wordt lichter, voor de bouwvakkers, bijvoorbeeld, en hijswerk kan helemaal elektrisch. Dat scheelt veel lawaai en uitlaatgassen. En dat is weer heel fijn voor omwonenden.
Zo houden we ‘t mooi
Het ontwerp van de nieuwbouw is compact: er kunnen heel veel leerlingen in, maar toch ziet het er niet uit als een enorm gebouw. Ook past het daardoor mooi bij de bestaande school en andere huizen en gebouwen in de buurt. Een ander voordeel van niet te groot bouwen is dat we rondom zoveel mogelijk bomen kunnen laten staan.
Lekker weinig stoken
We bouwen een energiezuinig gebouw. ‘Energiezuinig’ betekent bijvoorbeeld dat we in de winter de kou goed buiten houden en in de zomer, de hitte. En dat is mooi. Want daardoor is ons gebouw geschikt voor een Warmte-Koude-opslaginstallatie, in combinatie met zonnepanelen.
Oud maar duurzaam
De oude school van Jan Wolkers gaan we eerst opknappen en daarna heel goed isoleren. Zodat ook dit gebouw geschikt wordt voor duurzame verwarming en koeling.
Leren van en met de natuur
Het gebouw als leerschool: leerlingen weten dat vogels, vleermuizen, egels en insecten hier ook leven. We maken het zichtbaar met nestkasten, vleermuiskasten en egelplinten en maken het echt áf met sobere nachtverlichting. Zo zorgen we dat ook de nachtdieren zich hier thuis blijven voelen.
De natuur helpt ons
Het dak steekt uit. Daardoor krijg je schaduw en dus, natuurlijke koeling. Ook de hoge bomen naast de theorielokalen vormen zo een natuurlijk zonnescherm.
Voor onze omgeving
Klik op de groene cirkels en je ziet hoe mooi het gebouw aansluit bij de natuur en de buurt.
Dit is nog het voorlopig ontwerp. Oktober 2024
Voor onze leerlingen
Hier zie je waarom dit gebouw ons als gegoten zit.
Voor onze omgeving
Hier zie je hoe mooi dit gebouw bij de natuur en de buurt aansluit.
Tijdlijn
In deze tijdlijn zie je op elk moment waar we staan, wat er gepland is en wanneer we gaan verhuizen.
Onze school
Het nieuwe gebouw is voor de Leo Kannerschool vso – dat betekent voortgezet speciaal onderwijs. Wij geven les aan jongens en meisjes vanaf 12 jaar die autisme hebben. Bij ons kun je de leerroute vmbo basis, vmbo kader of de praktijkgerichte leerroute volgen. We helpen je groeien op jouw manier. Want een diploma is mooi, maar minstens zo belangrijk is dat je je veilig en gewaardeerd voelt. Zodat je met zelfvertrouwen de wereld in stapt. Samen zorgen we ervoor dat je je ontplooit in je eigen wijsheid en dat je een mooie plek krijgt in de maatschappij.

Veelgestelde vragen:
De bouw moet nog starten, dus het precieze verhuismoment gaan we nog plannen. Zodra we het weten, verschijnt de datum op de tijdlijn van deze site. Maar we liggen aardig op schema: we verwachten klaar te zijn richting eind december 2026. Dus noteer dat maar vast in je agenda!
Op dit moment, eind januari 2025, zijn we nog bezig met slopen. Er is asbest verwijderd – dat is nu achter de rug. Ook de oude tussengebouwen zijn nu weg. We slopen nog tot eind februari. Daarna wordt de grond bouwrijp gemaakt. Maar de oude school van Jan Wolkers blijft natuurlijk wel staan.
De kapvergunning vragen we aan in februari 2025. We gaan zo min mogelijk kappen en wat we weghalen, planten we weer aan. Met dezelfde of vergelijkbare bomen en struiken.
Waar mogelijk geven we groen voorrang in ons ontwerp. Zo krijgt de oude zomereik (‘boom nr. 905’ in de situatieschets van de architect) een mooie, centrale plek op het voorplein. De architect vindt de boom een levend leerboek – die moet je koesteren. Dat vinden wij nou ook.
Misschien wel te veel om op te noemen! Maar een hele belangrijke, moderne techniek die de architect in ons ontwerp heeft opgenomen, is houtbouw. Dat betekent dat je hout gebruikt waar je vroeger beton, of andere zware en vervuilende materialen, zou gebruiken.
Aan hout zitten ontzettend veel voordelen. Het is duurzamer dan beton en het is licht in gewicht. Dat werkt makkelijker en levert minder uitstoot op. Alleen al bij het transport!
Bij houtbouw komt het gebouw in een soort puzzelstukjes naar de bouwplaats. Je hoeft dus weinig op locatie te timmeren, zagen of lassen.
En hout geeft binnen een heel fijn gevoel: het geluid klinkt lekkerder in een gebouw van hout, het ruikt – zeker aan het begin – heel lekker en wij vinden hout ook nog eens heel mooi. Maar dat is persoonlijk, natuurlijk.
Er worden metingen gedaan in de ondergrond om te kijken of dat nodig is. De fundatie van de Julianaschool lijkt niet geheid te zijn. Maar dat wil nog niet zeggen dat niet-heien de beste keuze is. We moeten er met de kennis van nu naar kijken.
Als we gaan heien zal het omzichtig moeten gebeuren. Voor de omgeving, maar ook voor de oude school. Dat is niet het meest stabiele bouwsel. Maar als dít gebouw het aankan, kunnen de omliggende, nieuwere gebouwen dat ook.
Zodra we meer weten over wel-of-niet heien van de constructeur, zetten we het precieze antwoord hier bij de V&A.
Gas gebruiken we niet. Voor verwarming en koeling maken we gebruik van een warmte-koude-opslag. Dat betekent dat we diep in de grond graven, om daar de warmte op te halen.
Die wekken we zoveel mogelijk zelf op: er komen flink wat zonnepanelen op ons dak.
Op dit moment worden onze leerlingen gebracht en gehaald door zo’n 35 taxibusjes. Bij ons huidige gebouw op de Hazenboslaan, midden in een woonwijk, is dat altijd heel gemoedelijk gegaan.
De leerlingen weten precies welke ze moeten hebben en wandelen er tussen 14.00 en 14.30 uur zelf heen. Ook ’s ochtends, als ze afgezet worden, gaat dat soepel.
Voor de verkeersstromen is het inderdaad heel belangrijk om precies te weten hoeveel auto’s, fietsers en busjes er straks rondrijden. Ook ons team komt voor een deel met de auto. Het aantal inventariseren we, net als het aantal fietsers. We nemen het allemaal mee in het verkeersstromenontwerp.
Het parkeerterrein is eigendom van de gemeente. Zij zijn nu (januari ’25) bezig met het maken van verschillende scenario’s; dat zijn toekomstsituaties, op basis van verschillende keuzes. Een zo’n keuze is bijvoorbeeld of het parkeerterrein straks alleen voor de school is. Dan blijft er ruimte voor veel groen. Of wordt het parkeerterrein ook voor bezoekers, van het bos bijvoorbeeld?
De gemeente zoekt alle mogelijkheden heel precies uit. Daarna neemt de raad een besluit. Er is genoeg tijd om het terrein in te richten voor de school straks opengaat.
Zeker op het oog houden we heel veel intact. Zo moeten de oude raamkozijnen vervangen worden. Dus nemen we kozijnen die er hetzelfde uitzien maar die wel voldoen aan de eisen van nu.
De gevel van het gebouw heeft z’n eigen geschiedenis en charme, met baksteen en grindbetonnen banden. Dat uiterlijk vertalen we door, naar de geschakelde bosvilla’s erachter. Die krijgen op hun beurt mooie houten daken – waarvan we de kleur afstemmen op die van de Julianaschool.
De klaslokalen in de oude school gaan we iets herindelen. Het blijven vooral leslokalen.
Het allermooiste wat blijft, is het trappenhuis dat Jan Wolkers noemt in zijn roman Terug naar Oegstgeest. De tegeltableaus restaureren we in oude staat.
We zien zelfs nog een mogelijkheid om op de buitenmuur van de gymlokalen bijzondere tableaus van nu te maken, als antwoord op de oude tableaus. Misschien naar een ontwerp van onze leerlingen… Tja, als we toch eens álles konden door laten gaan wat we bij elkaar dromen …
De zijmuur van de oude school krijgt in ieder geval een heel mooi citaat van Jan Wolkers. Dat is nou eens nieuw en maar oud tegelijk. Je kunt het al lezen op het ontwerp met zicht op de hoofdingang: “de eeuwigheid is het ogenblik waarvan je zegt, dat zal ik nooit vergeten”.
We hópen natuurlijk elke schooldag. Voor een kop echt goede koffie, taart en misschien zelfs een kleine lunch. Dit wordt de plek waar onze leerlingen het straks allemaal leren bedenken, maken, serveren en afrekenen.
Waarschijnlijk lopen de openingstijden ongeveer gelijk met de schooltijden. Komt dat even mooi uit voor de wandelaars in het park!
Dat verwachten we niet: het is in de eerste plaats een lesplaats. Dat neemt niet weg dat er helemaal geen andere mogelijkheden zijn. Je kunt de brasserie vergelijken met onze nieuwe gymzalen: die worden zo te gek, het zou zonde zijn als we die níet zouden delen met sportverenigingen. Dus we gaan kijken hoe we dat gaan doen.
Misschien dat er zich voor de brasserie een soortgelijke buitenkans voordoet. Wie weet… maar eerst gaan we leren, leren, leren!
Ja er zijn zeker wel ideeën die mooi aansluiten. Zo heb je in de nieuwe school overal overzicht en weet je altijd precies waar je bent. Elke ruimte bereidt je voor op de volgende: van het open voorplein, ga je naar het beschuttere patioplein, dat je weer brengt naar de entree, waar je een goede doorkijk hebt naar verschillende klassen.
Die voorspelbaarheid is heel fijn, als je een vorm van autisme hebt.
Met natuurlijke materialen geven we elke ruimte een zacht, huiselijk gevoel en doordat we bouwen met hout, daalt de hoeveelheid geluidsprikkels.
En er komen time-outzones, zodat je even tot jezelf kunt komen als dat na (of in) een les nodig is. Eigenlijk kunnen alle kinderen wel zo’n school als die van ons gebruiken.
Het deel dat we nieuw bouwen wordt 100% toegankelijk, inclusief lift. De oude school van Jan Wolkers krijgt ook een lift. Maar dit gebouw krijgen we niet helemaal 100% toegankelijk. Dat komt door een ongelijke vloer in het gebouw. Als we die gelijk willen maken, brengen we de de stabiliteit van het gebouw in gevaar. Dus die ongelijke vloer laten we zo. Toegankelijkheid? Zo’n 99%, schat de architect.
Dat is aan de gemeente. Het is ingetekend door de architect en zou mooi zijn voor de omgeving van onze school en de veiligheid van iedereen die hier loopt. Maar het is niet aan ons om voetpaden te realiseren.
In 1938 startte de Leo Kannerschool met 12 leerlingen in een villa aan de Geversstraat 37. Dat was het prille begin. Inmiddels geven we speciaal onderwijs op zes verschillende locaties, in Leiden en Oegstgeest.
Het voortgezet speciaal onderwijs is er een van. Dat geven we nu (januari ’25) nog op de Hazenboslaan 101, waar we in 2008 begonnen met 2 à 3 klassen. Het was toen te groot voor ons en we deelden het met de pabo en onze directie en kantoormedewerkers.
Inmiddels hebben we 25 klassen, met in totaal zo’n 300 leerlingen. Allemaal met de diagnose autisme. Als we naar de Endegeesterstraatweg verhuizen zal dat aantal ongeveer hetzelfde zijn. Want de vraag naar voortgezet speciaal onderwijs blijft groot. Zo groot, dat we elk jaar moeten loten. We blijven ons best doen om voor elke leerling die ons nodig heeft een plek te bieden.
Jazeker. Op de tekening zie je ze (nog) niet, maar er komen verschillende uitgangen. En natuurlijk ook verschillende nooduitgangen: dat zijn we wettelijk verplicht. Zo komt er een noodtrappenhuis aan de gevel. Maar ook alle praktijklokalen hebben een eigen uitgang naar buiten. En er komt een uitgang bij het trapveldje, achter de school.
Heb je nog andere vragen?
Stuur ons een mailtje, dan weet je zeker dat je vraag
bij de juiste persoon terechtkomt:
nieuwbouw@leokanner.nl